FIB-4 er ein berekna parameter basert på ALAT, ASAT, TPK og pasientens alder; FIB-4 = (alder • ASAT)/(TPK • √ALAT). Formelen er opphavleg utleia vha. multippel logistisk regresjon som ein markør for leverfibrose hos pasientar med HIV/HCV-koinfeksjon (1), men er i ettertid også validert for andre pasientgrupper. FIB-4 er ein prognostisk markør for leverrelaterte utfall ved steatotisk leversjukdom (2). På den andre sida er FIB-4 ein unøyaktig markør i pasientgrupper med låg risiko for leversjukdom, med høg andel av falsk positiv FIB-4 når 1,3 vert brukt som cut-off (3). FIB-4 kan brukast til å betra seleksjonen av pasientar til meir spesialiserte undersøkingar, som transient elastografi.
Mistanke om eller høg risiko for leversjukdom, t.d. ved diabetes mellitus type 2, overvekt, metabolsk syndrom eller høgt alkoholinntak. Risikostratifisering av leverfibrose. Selektering av pasientar til elastografi.
Sjå enkeltanalyttane. FIB-4 bør reknast ut på samtidig tekne prøvar.
Ikkje etablert. Om lag 30 % i ein allmennpopulasjon ser ut til å ha FIB-4 over cut-off.
FIB-4-skåren må vurderast i lys av pretest-sannsynet for avansert leverfibrose. FIB-4 er i utgangspunktet validert for aldersgruppa 35-65 år og er ikkje meint for screening av ein allmennpopulasjon (det gjev mange falsk positive).
Vaksne med låg FIB-4-skår (< 1,3) har lågt sannsyn for avansert leverfibrose (høg negativ prediktiv verdi), medan risikoen er auka ved høg FIB-4-skår.
Analytisk variasjon til FIB-4 avheng av analytisk variasjon til analysane som inngår i formelen, estimert til 3,7 % (4).
Intraindividuell biologisk variasjon er estimert til 13,9 % basert på gjenteke målingar av pasientar med enkeltanalyttar innafor dei respektive referanseområda (4).